+31 (0)36 - 84 500 68
Silicon-Liquid-15D
Samengevat
| Etikettering | Silicon liquid 40D |
| Productvorm | Vloeibaar |
| Verpakking | IBC - 1000 liter |
| Siliciumdioxide SiO2 (Organisch) |
15% |
| pH | 9,7 - 10,5 |
| Soortelijk gewicht | 1.2 |
| Kleur | Doorzichtig |
| Bewaartemperatuur: | 5 - 35 ° C (41-95 ° F) |
| Houdbaarheid | Onbeperkt indien gesloten. Na opening IBC 50 maanden |
Silicon Liquid 15D is een vloeibaar siliciumproduct op basis van 15% siliciumdioxide SiO2. Dit vloeibare siliciumproduct kan zeer goed door planten worden opgenomen.
Het product is beschikbaar in IBC's van 1.000 liter.
Wat is Silicon Liquid 15D?
Silicon Liquid 15D is een vloeibaar siliciumproduct op basis van 15% gehydroliseerd kiezelzuur (siliciumdioxide SiO2) zonder zwevende deeltjes, waardoor dit vloeibare siliciumproduct goed opneembaar is. Dat maakt dat het ook mengbaar is met andere vloeibare meststoffen. Natuurlijk is ieder mengsel anders dus moet eerst op kleine schaal getest worden.
Wat is het verschil tussen siliciumdioxide (SiO2) en siliciumzuur (Si(OH)4)?
2 Waterstofatomen vormen het verschil tussen SiO2 en Si(OH)4) oftewel siliciumdioxide en siliciumzuur (orthosiliciumzuur). Siliciumdioxide betaat ook in een samenhangende vorm nog uit deeltjes. Met 2 H-atomen erbij heb je een oplossing. Door bijvoorbeeld de pH-waarde naar 14 te brengen (of omgekeerd zuur) kun je dit forceren. Jammer genoeg wordt het grootste deel weer siliciumdioxide op het moment dat je het met water verdunt.
De zogenoemde synthetische siliciumdioxideproducten hebben een pH-waarde van 14 door een behandeling met natronloog. Bij deze pH-waarde wordt alles opgelost, waarna het met kracht door een vlam heen wordt geblazen. Op die manier ontstaat siliciumdioxide in nanodeeltjes. Voor nanodeeltjes kost het niet zoveel moeite om een paar waterstofatomen tot zich te nemen.
Dit kan alleen als er niet al te veel ander siliciumzuur in de buurt is. Wanneer er te veel deeltjes zijn dan krijg je regressie naar het oorspronkelijke materiaal en dat zie je ook in de natuur.
Silicium: meest gestelde vraag
Op de markt zijn er producten die silicium bevatten die gestabiliseerd zijn met choline en die een hoge opname zeggen te hebben. Klopt dat en zijn deze producten echt beter?
Ook voor dit soort siliciumproducten geldt: gebonden aan natrium, koolstof of vermengd met choline of natronloog, het maakt allemaal niet uit. Boven de 9 mol/liter is er geen stabiliteit in water, ofwel: op het moment dat je het met water verdunt, wordt het grootste deel weer dioxide. De opname van Silicon Liquid 15D is dus net zo goed en je hebt er relatief weinig van nodig.
Silicium: wat is silicium?
Silicium is na zuurstof het meest voorkomende element op aarde. De aarde bestaat voor ongeveer 28% tot 40% uit silicium. De aardbodem bevat dus veel silicium. Planten voeden zich met mineralen waaronder dus silicium. We noemen hier graangewassen die veel silicium bevatten: tarwe, gerst, haver, aardappel en gierst. Ook in rijst, hop (bier!), rode biet en rode uit zit van nature silicium.Silicium; wat doet silicium in de natuur?
Silicium is een belangrijk mineraal. Onderzoek heeft aangetoond dat bepaalde gewassen het veel beter doen op een siliciumrijke bodem dan gewassen op een siliciumarme omgeving. Waar de planten veel silicium opnamen, resulteerde dat in gezondere, grotere en sterkere gewassen waardoor een betere oogst het resultaat was.Silicium: landbouw en silicium
Dat het mineraal silicium van essentieel belang is om een goede oogst te krijgen is al heel wat jaren bekend. In de landbouw wordt silicium vaak gebruikt, o.a. om de bodem mee te bemesten waardoor planten in staat worden gesteld meer of eenvoudiger silicium op te nemen.Silicium bladopname: kunnen planten via het blad een siliciumproduct opnemen?
Ja, vrijwel alleen maar via het blad. Silicium in een goed opneembare vorm heeft vaak direct een positieve invloed op de weerbaarheid van planten. Meestal geschiedt dit via een of enkele aanvullende bladbespuitingen. Door snel opneembaar silicium krijgen het blad en de plant hun natuurlijke weerstand weer. Na een of enkele bladbespuitingen stapelt het silicium zich op en wordt daarna in planten ingebouwd als onderdeel van de celwanden.Silicium: welke bronnen van silicium zijn er?
In de biologische landbouw wordt ook silicium gebruikt, meestal in de vorm van SiO2 en Si(OH)4). Vooral in de niet-biologische landbouw gebruikt men heel andere vormen van silicium, bijvoorbeeld: calcium-, natrium- en valiumsilicaten (Na2SiO3 en K2SiO3), siliforce, slakken met calciumsilicaat, silicaten, thomasslak, steenmeel, converterkalk, huttenkalk etc. Hieruit blijkt dat vele vormen van silicium zijn, die men kan inzetten als meststof in de landbouw.
- Wanneer silicagel voldoende goed wordt opgelost in water kan het gebruikt worden. Het kan niet in hoge doseringen als bladvoeding gebruikt worden om er natrium in zit. In silicaforce zou siliciumzuur zitten en er zijn wat mineralen aan toegevoegd. Dat maakt dat het evenwicht van siliciumzuur Si(OH)4 in oplossing verstoord wordt. Meer dan 9 mmol/liter siliciumzuur in oplossing houden is niet mogelijk; het wordt vanzelf naar SiO2 (siliciumdioxide) teruggebracht.
- Calciumsilicaat: natuurlijke vorm van calcium met silicium en men haalt het uit kalksteen.
- Potassium silicate (Kaliumsilicaat)is een synthetische kalium-siliciumverbinding die men als meststof kan inzetten.
- Thomasslakkenmeel (Thomasmeel, Converterkalk)is een meststof die fosfaathoudend is en die gemaakt wordt uit fijngemalen hoogovenslakken van ruwijzer of fosfaatvrij ijzererts.
- Steenmeel - Huttenkalk of Kalksteen - is gesteente dat is fijngemalen en ingezet wordt als meststof en bodemverbeteraar. Wil steenmeel een goed effect hebben in de bodem dan mag de korrelgrootte niet meer zijn dan 0,100 mm. Steengruis is gesteente dat grover gemalen is en minder effect heeft in de bodem. Hoe fijner de maling hoe sneller het effect in de bodem. Steenmeel afkomstig van de Britse kust heeft meer calcium (krijtrotsen) en wordt ook wel calciumsilicaat genoemd.
- Diatomeeenaarde (kieselgur) heeft een hoog siliciumdioxidegehalte (80-90%) en is een kleimineraal. Verder kan er ook wat aluminium en ijzer inzitten. Als men het uitzeeft op kleine deeltjes kunnen deze (als men ze juist behandelt)deels oplossen en ingezet worden als bladvoeding. Silicium via de bodem via de bodem toepassen heeft geen enkele zin.
- Sodiumsilicaat - waterglas - heeft een zeer hoge pH-waarde en is daardoor ongeschikt voor agrarische toepassingen. Ook voor klantvriendelijke toepassingen is de hoge pH-waarde een struikelblok.
Steenmeel wordt gebruikt om de bodem extra calcium (kalk) te geven. Steenmeelsoorten komen vaak van vulkanisch gesteente (slakken uit de ijzererts). Slakken ontstaan bij de productie van ijzer, zogeheten bijproducten. Door aan ijzererts calcium toe te voegen wordt het pure ijzer gewonnen. De reststoffen - slakken - bestaan uit calcium dat aan de uit de ijzererts afkomstige mineralen als magnesium, natrium, kalk en ijzer gebonden is en ook zware metalen. Vaak bevatten deze slakken meer dan 10% silicium, echter ook andere (giftige) stoffen.
Er is niet veel bekend over de zuiverheid en fijnheidsgraad van deze slakken, maar deze hebben wel degelijk invloed op de werking. Over de werking van steenmeel zijn bijna geen kwantitatieve gegevens beschikbaar. Men verwacht dat de beschikbaarheid van Si in steenmeel laag is. Wil men een betere beschikbaarheid van de Si dan moet dit eerst a.h.w. ontsloten worden. Men geeft steenmeel in tonnen per hectare maar er zijn bijna geen resultaten voorhanden waaruit blijkt dat de Si in steenmeel wat doet.
Het milieu en de deeltjesgrootte van een siliciumproduct bepalen hoeveel er opgenomen kan worden. In het blad kan het silicium uit Valiumsilicaat, Calciumsilicaat, Steenmeel, Huttenkalk, Kalksteen, Thomasslakkenmeel/Thomasmeel of Converterkalk niet opgenomen worden. Daar er ruim voldoende silicium in de grond zit, heeft het geen zin om de bodem met silicium te behandelen. Waar de plant kan, haalt hij al silicium uit de bodem.
Wanneer men in de landbouw spreekt over silicium dan is de belangrijkste vraag: over welke siliciumvormen praten we en over welke deeltjesgrootte? Daardoor zijn er zeer grote verschillen tussen alle siliciumproducten. Hoeveel er in oplossing kan gaan wordt bepaald door de deeltjesgrootte. Grotere deeltjes betekent een lager siliciumzuurgehalte en dus een lagere opneembaarheid.
