Landbouwers en planten telers hebben voortdurend last van planten stress door o.a. het weer. Het is of te warm, of te koud, of te nat, of te droog. Maar planten stress ontstaat ook bij het toevoegen van meststoffen en/of gewasbeschermingsmiddelen. Daarvan kunnen planten ook stress (letterlijk) krijgen. Hun groei verloopt langzamer en hun opbrengst is lager.
In tegenstelling tot mensen en dieren kunnen planten niet schuilen voor de zon. Gebrek aan water door de opwarming van de aarde zal een beperkende factor worden in de voedselproductie. Als er planten verkregen kunnen worden met een verhoogde tolerantie aan watertekort, dan heeft dat uitermate belangrijke gevolgen op wereldniveau.
Aminozuren zijn bij elke biochemische reactie die plaatsvindt in een levende plantencel betrokken. Ze vormen de bouwstenen van alle proteïnen en enzymen. Daardoor zijn ze cruciaal voor het optimaal functioneren van de plant. De aminozuursynthese verloopt niet optimaal als de plant onder stress staat (suboptimale omstandigheden). Dit gaat ten koste van de kwaliteit en de groei van planten. Door het toepassen van aminozuren vóór of tijdens deze omstandigheden zal het herstel van het gewas sneller verlopen en zullen kwaliteit en productie op een hoog niveau blijven.
Aminozuren promoten, activeren en cheleren. Het meest belangrijke is dat ze ervoor zorgen dat de productie van eiwit door de plant vereenvoudigd wordt. De energie die hierbij door de plant bespaard wordt, kan de plant goed gebruiken bij andere processen. Als er sprake is van stressvolle tijden, bijvoorbeeld wanneer er bespuitingen plaatsvinden met fungiciden en herbiciden, droogte, vorst etc., dan zijn die eenvoudige eiwitproductie en energiebesparing bijzonder wenselijk. Wanneer aminozuren toegepast worden bij plantenstress, dan zorgt dit voor een snellere opheffing van de stress, energiebesparing en een betere eiwitproductie en daardoor voor een betere groei.